Immunoglobuliny E (IgE) są to białka organizmu, które biorą udział w tzw. odpowiedzi humoralnej (związanej z wytwarzaniem przeciwciał). Podwyższony poziom IgE we krwi obserwuje się przy zakażeniach pasożytniczych oraz w alergiach. Poza IgE całkowitym wykonuje się również badanie IgE swoiste, które jest jednym z kluczowych elementów diagnostyki w kierunku alergii.
Czym są immunoglobuliny E i jakie funkcje pełnią w naszym organizmie? Odpowiedzi znajdziesz w poniższym tekście.
Immunoglobulina E — charakterystyka
Badania dotyczące występowania reakcji alergicznych sięgają początków XX wieku, jednak dopiero na konferencji naukowej WHO w 1968 roku, oficjalnie potwierdzono fakt istnienia immunoglobulin w klasie E. W tym samym czasie powiązano podwyższony poziom IgE z reakcjami alergicznymi (wtedy nazywane były atopią). Nieco później dostrzeżono, że podwyższone IgE mogą wskazywać również na istnienie innych chorób.
Poziom IgE jest najniższy spośród wszystkich klas immunoglobulin. Białko to występuje w formie wolnej we krwi oraz w formie związanej z innymi komórkami odpornościowymi organizmu — mastocytami (komórkami tucznymi) i bazofilami.
Za co odpowiada IgE?
Immunoglobuliny klasy E są współodpowiedzialne za odporność organizmu. Jako jedyne mają możliwość aktywowania bazofili czy komórek tucznych, które uwalniają takie substancje jak histamina, cytokiny czy prostaglandyny (pełnią one wiele kluczowych funkcji).
IgE są w dużej mierze odpowiedzialne za wystąpienie reakcji alergicznych. W połączeniu ze wspomnianymi bazofilami i komórkami tucznymi oraz po kontakcie z alergenem wywołują charakterystyczne objawy:
- alergiczny, lejący się katar,
- kichanie,
- łzawienie oczu,
- pokrzywka,
- biegunka,
- duszności.
Jakie są normy IgE?
Normy IgE całkowitego zależą od wieku badanego. Najniższe wartości obserwuje się u niemowląt, najwyższe u dzieci i młodzieży w okresie dojrzewania płciowego. Wyższe IgE całkowite mają z reguły mężczyźni i palacze.
Wartości referencyjne mogą się nieco różnić w zależności od laboratorium, jednak mieszczą się w następujących granicach:
- noworodki: 5-10 j.m./ml,
- dzieci ok. 1. roku życia: 30 j.m./ml,
- dzieci między 7 a 10 rokiem życia: 300 j.m./ml,
- dorośli poniżej 100 j.m./ml.
Badanie IgE swoistych ma postać tzw. paneli (np. panel alergenów pokarmowych, wziewnych itp). W tym rodzaju badania sprawdza się odpowiedź organizmu na konkretny alergen, a wynik może być pozytywny lub negatywny.
Nieprawidłowe wartości IgE
Prawidłowe stężenie IgE nie zawsze wyklucza alergię — w niektórych typach IgE całkowite jest w graniach normy. Jednak generalnie przyjmuje się, że podwyższone poziomy omawianego białka wiążą się z chorobami alergicznymi.
Do innych schorzeń, w których występuje wysoki poziom IgE całkowitego należą:
- choroby pasożytnicze,
- astma,
- późne stadium HIV,
- ziarnica złośliwa (nowotwór węzłów chłonnych),
- aspergiloza oskrzelowo-płucna (zakażenia o podłożu alergicznym powodowane przez małe grzyby z rodziny Aspergillus),
- szpiczak (choroba nowotworowa układu krwiotwórczego),
- zespół Wiskotta i Aldricha (charakteryzuje się pierwotnym niedoborem odporności),
- zakażenia bakteryjne np. H.pylori,
- choroby autoimmunologiczne skóry np. łuszczycy, bielactwie.
Immunoglobuliny E występują w tak niewielkich ilościach we krwi, że ich niedobór praktycznie nie występuje.
Bibliografia:
- https://www.mp.pl/alergologia/diagnostyka/24925,immunoglobuliny-klasy-e dostęp z dn.10.10.2023,
- http://alergia.org.pl/wp-content/uploads/2020/06/4_2019-CALOSC-8.pdf dostęp z dn.10.10.2023
